هر که از بیراهه راهی می‌شود گمراه نیست            هیچ‌کس مثل حبیب از این مسیر آگاه نیست

مانده‌ها باید لَچَک بر سر کنند از این به بعد            جای مردان در میان کـوفۀ اشـباه نیست

از سلیـمان‌ها می‌آیـد نـامه، اما هر کسی            اهـل بـسم اللّه باشد مـردِ بـسـم اللّه نیـست

دست و پا گیر است گاهی اسب و شمشیر و زره            دوست وقتی جان بخواهد جای هیچ اکراه نیست

گفت: «هَل مِن ناصِر» آنک خون به رگ‌ها بازگشت            جان به عالم می‌دهد این روضه‌ها، جانکاه نیست

شاعر از گودال خون حرفی مزن، چیزی مگو!            آخر آنجا روضه‌ای جانسوزتر از آه نیست

در طریق اربعین با چـشم حـیرت دیده‌ام            «عالمی سرگشته‌اند و هیچ‌کس گمراه نیست»

دست در دست ضریحش، زیر لب گفتم به خود            هست خرما بر نخیل و دست ما کوتاه نیست